Ponad sto lat temu wysłał pocztówkę z Lubaczowa, teraz do nas wróciła

Pocztówka, którą blisko 116 lat temu wysłano z Lubaczowa do Wiednia, w ostatnim czasie wróciła do naszego miasta. Co na niej widnieje, kto ją wysłał i jakim sposobem wróciła po tak długi czasie?

Pocztówka, o której piszemy, to najnowszy nabytek w kolekcji kartek pocztowych, które są w posiadaniu Muzeum Kresów w Lubaczowie. Trafiła on do muzealnych zbiorów dzięki Markowi Skulimowskiemu, przewodniczącemu Rady Muzeum przy Muzeum Kresów w Lubaczowie, a zarazem prezesowi i dyrektorowi wykonawczemu Fundacji Kościuszkowskiej. Przedstawia ona budynki koszarowe im. Franciszka Józefa I w Lubaczowie wybudowane w latach 1885–1887 dla 89. i 90. pułku piechoty armii austro-węgierskiej. Obecnie większość z nich zajmuje Zespół Placówek im. Jana Pawła II.

Nadawcą pocztówki jest żołnierz 89. pp – niejaki Ignatz Rosenbaum (lub Rosenbeim), najpewniej świeżo upieczony rekrut armii austro-węgierskiej. Na awersie, oprócz drukowanego widoku koszar, znajduje się odręczne pismo w języku niemieckim Ignatza. Zaznaczone są dwa okna budynku i podpisane „Mój pokój”, podobnie oznaczono wejście do kompleksu. Pod ilustracją widnieje data „10. / IV. 1907.” i krótka wiadomość: „Dzisiaj był całkiem wyczerpujący marszobieg i ćwiczenia wojskowe”. Poniżej podpis nadawcy – opisuje Muzeum Kresów w Lubaczowie.

Pocztówka została wysłana do Aleksandra Stipka we Wiedniu, a treść korespondencji jest dość lakoniczna:

„Kochani rodzice !
Tutaj widzicie zdjęcie koszar, w których odbyłem moje pierwsze szkolenie wojskowe. Pokój, w którym mieszkam z moim współlokatorem, jest oznaczony. Jutro napiszę więcej”.

Jak pisze Muzeum Kresów w Lubaczowie, każda z tego typu pocztówek jest swego rodzaju przyczynkiem do poznania historii miasta i życia jego dawnych mieszkańców.

Składamy serdeczne podziękowania panu Markowi Skulimowskiemu za tak cenny dar! Jednocześnie zwracamy się z prośbą do ewentualnych posiadaczy starych widokówek lubaczowskich, by przekazać je do naszej kolekcji. Dzięki temu pocztówki zostaną opracowane i zabezpieczone, a o historii naszego regionu z tych niezwykle interesujących źródeł będą mogły dowiedzieć się kolejne pokolenia – pisze Muzeum Kresów.