Ból karku, drętwienie rąk i zawroty głowy mogą świadczyć o tym, że rozwija się u Ciebie dyskopatia szyjna. Schorzenie to dotyka coraz więcej osób, szczególnie tych, które spędzają dużo czasu przed komputerem. Wczesne rozpoznanie i odpowiednie leczenie pozwala uniknąć poważnych problemów zdrowotnych i znacznie poprawić komfort życia. Sprawdź, jak rozpoznać dyskopatię szyjną i na czym polega jej leczenie.
Czym jest dyskopatia szyjna i jak ją rozpoznać?
Dyskopatia szyjna to powszechne schorzenie kręgosłupa, które polega na uszkodzeniu dysków znajdujących się między kręgami szyjnymi. Dyski działają jak naturalne amortyzatory kręgosłupa. Kiedy tracą swoją elastyczność lub ulegają przemieszczeniu, mogą uciskać nerwy i powodować silny ból. Najczęściej problem dotyka osób między 30. a 50. rokiem życia. Siedzący tryb życia, nieprawidłowa postawa i brak ruchu znacznie zwiększają ryzyko rozwoju tej choroby.
Na dyskopatię szyjną wskazuje wiele charakterystycznych objawów. Pacjenci najczęściej skarżą się na ból karku, który nasila się podczas poruszania się i promieniuje do ramion oraz rąk. Często występuje także drętwienie i mrowienie w dłoniach oraz zawroty i bóle głowy. Chorzy mogą doświadczać problemów z koncentracją i sztywności karku, szczególnie po przebudzeniu. W bardziej zaawansowanych przypadkach pojawia się osłabienie siły mięśniowej w rękach i pogorszenie koordynacji ruchowej.
Dyskopatia szyjna – diagnostyka i badania
Diagnostyka dyskopatii szyjnej przeprowadzana jest m.in. przez szpital enel-med. Lekarz rozpoczyna od szczegółowego wywiadu medycznego z Pacjentem i badania fizykalnego. Specjalista ocenia zakres ruchów szyi, bada siłę mięśniową i wykonuje testy neurologiczne. Sprawdza także czucie w kończynach i reakcje nerwowe.
Kluczową rolę w diagnostyce dyskopatii szyjnej odgrywają badania obrazowe. Podstawowym badaniem jest rezonans magnetyczny (MRI), który pozwala dokładnie zobaczyć strukturę dysków międzykręgowych i ewentualne uciskanie nerwów. Tomografia komputerowa (CT) i RTG kręgosłupa szyjnego dostarczają dodatkowych informacji o stanie kości i stawów. W niektórych przypadkach wykonuje się także elektromiografię (EMG), która bada przewodnictwo nerwowe.
Na czym polega leczenie dyskopatii szyjnej?
Leczenie dyskopatii szyjnej rozpoczyna się zwykle od zastosowania metod zachowawczych. Podstawą jest fizjoterapia, która obejmuje ćwiczenia wzmacniające mięśnie, masaże lecznicze i terapię manualną. W ramach rehabilitacji można zastosować także elektroterapię, ultradźwięki i magnetoterapię. Metody te pomagają zmniejszyć ból i poprawić ruchomość szyi.
Ważną rolę w procesie leczenia dyskopatii szyjnej odgrywa farmakoterapia. W zależności od potrzeb lekarz może przepisać leki przeciwbólowe i przeciwzapalne oraz środki rozluźniające mięśnie. Często zalecana jest też suplementacja witamin z grupy B i preparatów wzmacniających tkankę chrzęstną. W poważniejszych przypadkach stosuje się zastrzyki z leków przeciwbólowych lub blokady okołokręgosłupowe. Operacja jest rozważana tylko wtedy, gdy metody zachowawcze nie przynoszą poprawy.
Profilaktyka dyskopatii szyjnej i zalecenia po zabiegu
W przypadku stwierdzenia dyskopatii szyjnej bardzo ważna jest także profilaktyka i zmiana codziennych nawyków. Podstawą jest zachowywanie prawidłowej postawy podczas pracy. Równie ważne jest regularne wykonywanie ćwiczeń wzmacniających mięśnie karku i unikanie długotrwałego pochylania głowy nad telefonem. Warto też zadbać o higienę snu – odpowiedni materac i poduszkę, a także o prawidłowa pozycja podczas snu. Istotne jest też utrzymywanie prawidłowej masy ciała.
Osoby po operacji dyskopatią powinny unikać gwałtownych ruchów głową i dźwigania dużych ciężarów. Powinny dostosować stanowisko pracy do zasad ergonomii i regularnie wykonywać ćwiczenia zalecone przez fizjoterapeutę. Proces regeneracji tkanek wspomaga dieta bogata w składniki odżywcze.
Artykuł partnera.
