Łojotokowe zapalenie skóry twarzy – możliwa do wyleczenia uciążliwa dermatoza

Łojotokowe zapalenie skóry twarzy to mająca przewlekły i nawracający charakter dermatoza. Najczęściej dotyka niemowlęta i osoby w wieku dojrzewania. Pojawiający się w jej przebiegu stan zapalny powoduje nadmierne złuszczanie się naskórka.

Łojotokowe zapalenie skóry twarzy – czym charakteryzuje się choroba?

Łojotokowe zapalenie skóry twarzy jest jedną z częściej rozwijających się dermatoz. Szacuje się, że dotyka około 12% ogólnej populacji i nawet 70% niemowląt do 3 miesiąca życia. Charakteryzuje się występowaniem rumieniowo-złuszczających zmian. W przebiegu choroby pojawia się wysypka. Skóra jest tłusta w wyglądzie i opuchnięta. Na jej powierzchni rozwija się białożółta skorupa, z której mogą odrywać się łuski. Chorym doskwiera uczucie swędzenia, palenia i pieczenia. Zmiany skórne w łojotokowym zapaleniu skóry lokalizują się przeważnie w okolicy czoła, nosa, kości policzkowych, pod brwiami i na powiekach.

Co odpowiada za łojotokowe zapalenie skóry twarzy?

Wielu badaczy podłoża łojotokowego zapalenia skóry twarzy upatruje w nadmiernej aktywności gruczołów łojowych lub nieprawidłowym składzie wydzielanego przez nie sebum. Do rozwoju choroby przyczynić się mogą uwarunkowania genetyczne, upośledzona odpowiedź immunologiczna, przebywanie w zimnym i suchym klimacie, narażenia na silny stres, zły ogólny stan zdrowia czy zaburzenia hormonalne. Badacze wskazują na związek dermatozy m.in. z zakażeniem grzybem drożdżopodobnym Malassezia furfur, zażywaniem niektórych leków, chorobami układu nerwowego (np. chorobą Parkinsona, padaczką), innymi dermatozami (np. trądzikiem różowatym, łuszczycą).

Łojotokowe zapalenie skóry twarzy – leczenie

Łojotokowe zapalenie skóry twarzy wymaga leczenia dermatologicznego. Specjalista zaleca miejscowe stosowanie leków w postaci maści czy kremów. Środki te wykazują właściwości przeciwgrzybicze, przeciwzapalne, łagodzące, kojące i ochronne na podrażnioną skórę. W ich składzie znajdują się przeważnie inhibitory kalcyneuryny (takrolimus i pimekrolimus). Niewskazane są z kolei te zawierające glikokortykosteroidy. Do codziennej pielęgnacji powinno się stosować przeznaczone specjalnie dla osób z łojotokowym zapaleniem skóry dermokosmetyki. Zmiękczyć nadmiernie łuszczącą się skórę może pozostawiony na kilka godzin krem smołowy bądź preparat zawierający kwas salicylowy i siarkę. Nie wolno w tym celu stosować wazeliny. Mimo podjętego leczenia należy pamiętać, że choroba ma tendencję do nawrotów.

Łojotokowe zapalenie skóry twarzy – dieta

Istotną rolę w terapii łojotokowego zapalenia skóry odgrywa dieta. W jadłospisie powinny się znaleźć produkty bogate w:

• – witaminy z grupy B – regulują liczne procesy metaboliczne, pobudzają regenerację i odnowę komórek. Znaleźć je można w pełnoziarnistych produktach zbożowych, także w roślinach strączkowych, nabiale, orzechach, nasionach, pestkach, drobiu;
• – cynk – wykazuje właściwości antyoksydacyjne, przyspiesza proces gojenia ran, wzmacnia odporność organizmu. Jego źródłem są głównie ostrygi, wołowina, sezam, cielęcina i pestki dyni;
• – kwasy tłuszczowe omega-3 – wspomagają działanie układu immunologicznego, poprawiają kondycję skóry, działają przeciwzapalnie. Doskonałym ich źródłem są ryby morskie i oleje roślinne.