Cerkiew w Radrużu coraz bliżej listy Światowego Dziedzictwa UNESCO

0
fot. Grzegorz Ciećka
fot. Grzegorz Ciećka

Cerkiew św. Paraskewy w Radrużu znajduje się wśród 16 drewnianych cerkwi polskich i ukraińskich w regionie Karpat, które mają szansę trafić wkrótce na listę Światowego Dziedzictwa UNESCO. Cerkwie, obok kopalni soli w Wieliczce i Bochni otrzymały właśnie pozytywną rekomendację Międzynarodowej  Rady Ochrony Zabytków – ICOMOS.  Decyzja zostanie podjęta w czerwcu – informuje na swojej stronie Rzeczpospolita.

O umieszczenie na słynnej liście cerkwi Polska zabiega od kilku lat. –  Nasz wniosek jest wynikiem czteroletniej współpracy Narodowego Instytutu Dziedzictwa z przedstawicielami strony ukraińskiej: Państwowym Historyczno-Architektonicznym Rezerwatem w Żółkwi oraz Naukowo-Badawczym Instytutem Badania Zabytków w Kijowie – mówi dla rp.pl Wioletta Łabuda-Iwaniak, rzecznik prasowy Narodowego Instytutu Dziedzictwa.  Strona polska i ukraińska zarekomendowała w sumie 16 karpackich cerkwi, a osiem z nich znajduje się w Polsce. Są to: cerkiew św. Paraskiewy w Radrużu, cerkiew Narodzenia Przenajświętszej Bogurodzicy w Chotyńcu, cerkiew św. Michała Archanioła  w Smolniku, cerkiew św. Michała Archanioła w Turzańsku (wszystkie na Podkarpaciu) oraz cerkiew św. Jakuba Młodszego Apostoła w Powroźniku, cerkiew Opieki Bogurodzicy w Owczarach – dawniej Rychwałdzie, cerkiew św. Paraskiewy w Kwiatoniu, cerkiew św. Michała Archanioła w Brunarach Wyżnych (wszystkie w Małopolsce).

– Wytypowane cerkwie zlokalizowane są w północnej strefie Karpat Zachodnich. Najstarsze pochodzą z XVI wieku. Świątynie pokazują osiągnięcia drewnianej architektury cerkiewnej swych czasów, do dziś zdumiewając skomplikowanymi rozwiązaniami konstrukcyjnymi – mówi  Wioletta Łabuda-Iwaniak. Dodaje, że specyfika górzystego terenu, rozdzielonego pasmami trudno dostępnych szczytów, gęstych lasów i szerokich rzek sprzyjała wyodrębnieniu się lokalnych grup etnicznych  z odmiennymi tradycjami, a ta odmienna tradycja, różna podatność na wpływy zewnętrzne oraz rodzimy mecenat zadecydowały o wyodrębnieniu się czterech lokalnych typów architektonicznych: huculskiego, halickiego, bojkowskiego i łemkowskiego.

Pełna treść artykułu w serwisie: www.rp.pl

elubaczow.com, rp.pl


Bądź na bieżąco i zostań jednym z ponad 14 tysięcy naszych obserwujących!
Śledź profil Redakcja Elubaczow na Facebooku.

zostaw odpowiedź

Please enter your comment!
Please enter your name here